خداحافظ رفیق

ایام محسنیه، ایامی که میراث حضرت صدیقه طاهره سلام الله علیها به تاراج رفت

در این ایام بود که میراث  حضرت صدیقه طاهره سلام الله علیها به تاراج رفت. اگرچه فدک هدیه بود و در دست حضرت صدیقه طاهره بود و ید، اماره و نشانه ملکیت است و از طرفی این ابی بکر بود که طبق قانون البینه للمدعی، مدعی فدک برای مسلمین شد و باید بینه و دلیل می آورد. اما باز حضرت صدیقه شهود اقامه کرد و شهود ایشان را ذی نفع خواندند و منکر آیه تطهیر شدند. و بعد از آن حضرت زهرا سلام الله علیها فدک را به عنوان ارث طلبید و ابی بکر حدیث جعل کرد که پیامبر فرمود: نحن معاشر الانبیا لا نورث، ما گروه انبیا ارثی به جا نمی گذاریم. حضرت فرمودند:

وَ اَنْتُمُ الانَ تَزَْعُمُونَ اَنْ لا اِرْثَ لَنا أَفَحُکْمَ الْجاهِلِیَّهِ تَبْغُونَ، وَ مَنْ اَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ حُکْماً لِقَومٍ یُوقِنُونَ، أَفَلا تَعْلَمُونَ؟ بَلى، قَدْ تَجَلَّى لَکُمْ کَالشَّمْسِ الضَّاحِیَهِ أَنّی اِبْنَتُهُ. اَیُّهَا الْمُسْلِمُونَ! أَاُغْلَبُ عَلى اِرْثی؟ یَابْنَ اَبی‏قُحافَهَ! اَفی کِتابِ اللَّهِ تَرِثُ اَباکَ وَ لا اَرِثُ اَبی؟ لَقَدْ جِئْتَ شَیْئاً فَرِیّاً، اَفَعَلى عَمْدٍ تَرَکْتُمْ کِتابَ اللَّهِ وَ نَبَذْتُمُوهُ وَراءَ ظُهُورِکُمْ، إذْ یَقُولُ «وَ وَرِثَ سُلَیْمانُ داوُدَ»  وَ قالَ فیما اقْتَصَّ مِنْ خَبَرِ زَکَرِیَّا اِذْ قالَ: «فَهَبْ لی مِنْ لَدُنْکَ وَلِیّاً یَرِثُنی وَ یَرِثُ مِنْ الِ‏یَعْقُوبَ»، وَ قالَ: «وَ اوُلُوا الْاَرْحامِ بَعْضُهُمْ اَوْلی بِبَعْضٍ فی کِتابِ اللَّهِ»، وَ قالَ «یُوصیکُمُ اللَّهُ فی اَوْلادِکُمْ لِلذَّکَرِ مِثْلُ حَظِّ الْاُنْثَیَیْنِ»، وَ قالَ «اِنْ تَرَکَ خَیْراً الْوَصِیَّهَ لِلْوالِدَیْنِ وَالْاَقْرَبَیْنِ بِالْمَعْرُوفِ حَقّاً عَلَى الْمُتَّقینَ».
آو شما اکنون گمان مى ‏برید که براى ما ارثى نیست، آیا خواهان حکم جاهلیت هستید، و براى اهل یقین چه حکمى بالاتر از حکم خداوند است، آیا نمى‏دانید؟ در حالى که براى شما همانند آفتاب درخشان روشن است، که من دختر او هستم. اى مسلمانان! آیا سزاوار است که ارث پدرم را از من بگیرند، اى پسر ابى‏قحافه،آیا در کتاب خداست که تو از پدرت ارث ببرى و از ارث پدرم محروم باشم امر تازه و زشتى آوردى، آیا آگاهانه کتاب خدا را ترک کرده و پشت سر مى‏اندازید، آیا قرآن نمى ‏گوید «سلیمان از داود ارث برد»، و در مورد خبر زکریا آنگاه که گفت: «پروردگار مرا فرزندى عنایت فرما تا از من و خاندان یعقوب ارث برد»، و فرمود: «و خویشاوندان رحمى به یکدیگر سزاوارتر از دیگرانند»، و فرموده: «خداى تعالى به شما درباره فرزندان سفارش مى‏کند که بهره پسر دو برابر دختر است»، و مى‏فرماید: «هنگامى که مرگ یکى از شما فرارسد بر شما نوشته شده که براى پدران و مادران و نزدیکان وصیت کنید، و این حکم حقّى است براى پرهیزگاران .

آری دروغگویی و بی حیایی ابی بکر در دروغ بستن به خاتم الانبیا را با آیات قرآن ثابت نمود. اما باز میراث او را به تاراج بردند.

در ایام محسنیه چه گذشته بر بانوی هجده ساله ای که فرزند شش ماهه اش را سقط کرده و خانه اش را آتش کشیده اند او را مجروح و مصدوم نموده و حتی از گریه او را منع می کنند و میراثش را به تاراج برده اند… و او به علم الهی، شاهد فجیع ترین مصیبت یعنی انحراف خلافت از مسیر حق آن است می داند که غصب خلافت چه تبعاتی بر بشریت دارد. و او تنهاست آیا جز گریه آن هم در سایه نخلی در بیرون از مدینه راهی دارد؟!  نخلی که می بُرند تا زیر سایه اش گریه نکند. و او قدم در خانه های حزن ها می گذارد. و بعد از قدم گذاردن او به بیت الاحزان، دل محب و شیعه او به معنای واقعی مسرور نخواهد شد. علی الخصوص در سالروز این ایام حزن بار.