امام باقر از امام سجّاد علیهماالسّلام: حضرت محسن، فرزند کامل بود.
از محمّد فرزند عمّار یاسر از پدرش عمّار حکایت کردهاند:
و حَمِلَتْ بِمُحْسِنٍ ،
فَلَمّا قُبِضَ رَسُولُ اللهِ – صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ – وَ جَرَى
ما جَرَى فی یَوْمِ دُخُولِ الْقَومِ عَلَیْها دارَها وَ إخْراجِ ابْنِ
عَمِّها أمیرِ الْمُؤمِنینَ – عَلَیْهِ السَّلامُ – وَ ما لَحِقَها مِنَ
الرَّجُلِ أسْقَطَتْ بِهِ وَلَدًا تَمامًا، و کانَ ذلِکَ أصْلُ مَرَضِها و
وَفاتِهَا.
زهرا علیهاالسّلام محسن را حامل
بود؛ پس از رحلت پیامبر صلّی الله علیه و آله که آن رویدادها برای اهل بیت
رخ داد و به خانهی فاطمه علیهاالسّلام هجوم آوردند و علی علیهالسّلام را
با عدّهای که به ایشان ملحق شده بودند، بیرون کشیدند، رفتار آن شخص باعث
شد تا جنینی که فاطمه علیهاالسّلام داشت و به کمال رسیده بود، سقط شود و
همین موجب مریضی و شهادت زهرا علیهاالسّلام شد
دلائل الإمامه، ص۲۶-۲۷؛ نوادر المعجزات، ص۹۷-۹۸؛ مدینه المعاجز، ج۱، ص۳۶۹؛ عوالم، ج۱۱، ص۵۰۴