به نام خدا
پیاده رو محل رفتن است ، و همین عجله در رفتن است که باعث شده به اطراف بی تفاوت باشیم ، شاید لازم است با حوصله ی بیشتر ی قدم بزنیم .
حالا شاید قسمت بشه بعضی موضوعات گذرا که هر روز از جلوی ما عبور میکنند رو در پیاده رو نصب کنم.
اینها همه یادداشت های جیبی هستند که بعضاً بخاطر اندک حوصله ی تایپ میکنم ...
پس دنبال قواره و آرایه نباشید .
در وادی محبت در بند زینبم من
شادم در این حوالی
چون عبد زینبم من
---------------------------------------------------------------