خداحافظ رفیق

باید برای خدا رفت ، رفت تا آنجا که پیامت دهند ، ماموریتت تمام شد .

باید برای خدا رفت ، رفت تا آنجا که پیامت دهند ، ماموریتت تمام شد .

خداحافظ رفیق

پیاده رو محل گذر است
توقف در آن جایز نیست
اگر بمانی ، مانده در جهلی
و اگر بروی ، ماندگاری
پیاده ها رفتند تا ما بمانیم
حالا پیاده روهایمان گرفته نامشان
--------------------------
برای سردار جاوید الاثر حاج احمد متوسلیان و سه دلیرمرد
همراهش که در غمگین ترین روز تابستان 1361 (14 تیر ماه)
مسافر شهر زیتون شدند و از گرد راهشان خبری برایمان
نیامد ، صلــواتی هدیه فرمایید
--------------------------

آخرین نظرات

۶ مطلب در مهر ۱۳۹۳ ثبت شده است



۰ نظر ۲۸ مهر ۹۳ ، ۱۵:۲۹
حسین فتحی

http://s5.picofile.com/file/8129377992/r6qd7pqvqdjaj7lvw3p.jpg

۳ نظر ۲۸ مهر ۹۳ ، ۱۵:۱۷
حسین فتحی

در پی حکم اعدام روحانی مبارز و مجاهد عربستان، شیخ نمر باقر النمر، از سوی بی‌دادگاه‌های عربستان، حضرت آیت الله العظمی صافی از وزارت امور خارجه‌ی جمهوری اسلامی ایران خواستند تا نسبت به لغو حکم اعدام این روحانی عالی‌مقام، اقدامی سریع و مقتضی انجام دهد.

در ملاقاتی که روز گذشته جمعه ۲۵ مهر ۱۳۹۳ آقای دکتر نهاوندیان، رئیس دفتر ریاست جمهوری با معظم له داشت؛ ایشان فرمودند: حکم اعدام این روحانی مبارز و مظلوم برای همه‌ی شیعیان و مسلمانان آزاده موجب تأثر و تأسف شدید است. روحانی که بدون هیچ گناهی از سوی حکام کشور عربستان محکوم به اشد مجازات شده است.

مرجع تقلید شیعیان جهان ادامه دادند: آقای دکتر ظریف وزیر امور خارجه‌‌ی کشورمان در این باره اقدام فوری انجام دهد و تأثر علمای اسلام و همچنین قاطبه‌ی مسلمانان را به آنان ابلاغ نموده و عواقب چنین حکم ظالمانه‌ای را به آنان گوشزد نمایند.

۰ نظر ۲۸ مهر ۹۳ ، ۱۵:۰۱
حسین فتحی

فرمانده دل ها...

شرح شهادت :

فرمانده محبوب بسیجیها، سرانجام پس از سالیان طولانی دفاع در جبهه‌ها و شرکت در عملیات و صحنه‌های افتخارآفرین، در درگیری با ضدانقلاب شربت شهادت نوشید و روح بلندش را از این جسم خاکی به پرواز درآمد تا در نزد پروردگارش ماوی گزیند.

پ.ن : دنیا و آخرت همچون باختر و خاورند ، دوری از یکی نزدیکی به دیگری است. (مخاطب خاص و اول این پست ، اول خودم هستم . . .)

۰ نظر ۲۸ مهر ۹۳ ، ۱۴:۵۲
حسین فتحی

از مرحوم ایت الله بهجت(ره) سوال شد:

چه کنیم تا برای نماز صبح بیدار شویم؟

در پاسخ فرمودند:کسی که باقی نماز هایش را در اول وقت بخواند...

خدا او را برای نماز صبح بیدار می کند

۰ نظر ۲۸ مهر ۹۳ ، ۱۴:۴۹
حسین فتحی


ناگهان طلاب می بینند مرحوم سید بحرالعلوم با آن عظمت و مقام شامخ علمی ، عمامه و عبا را کنار انداخت و مثل سایر سینه زنها لخت شده و خود را میان عزادارن و سینه زنان انداخته و به سر وسینه می زند.

شیوه عزاداری برای ائمه معصومین و مخصوصا سالار شهیدان،همواره از نکات مورد بحث و البته اختلاف بوده است.در حالی که عده ای به استناد برخی روایات و شواهد تاریخی «لطمه زدن» را نیز جایز می دانند،گروهی حتی درباره سینه زدن و برهنه شدن هنگام عزاداری نیز اشکال وارد کرده اند.آنچه در ادامه می خوانید چند روایت معتبر درباره عزاداری برای سیدالشهداء در سیره علما است.


در کتاب کرامات الحسینیه ج۲ ص۲۱۶ آمده است :


سیدبحرالعلوم روز عاشورایی با عده ای از طلاب از کربلا به استقبال دسته ی سینه زنی طُوَیرج می روند ، ناگهان طلاب می بینند مرحوم سید بحرالعلوم با آن عظمت و مقام شامخ علمی ، عمامه و عبا را کنار انداخت و مثل سایر سینه زنها لخت شده و خود را میان عزادارن و سینه زنان انداخته و به سر وسینه می زند.


طلابی که با معظم له به استقبال آمده بودند هرچه می کنند که مانع از آن همه احساسات پاک بشوند میسر نمی گردد، بالاخره عده ای از طلاب برای حفظ سید بحرالعلوم اطاف ایشان را می گیرند که مبادا زیر دست و پا بیافتد و ناراحت شود ، تا اینکه بعد از اتمام برنامه ی سینه زنی ، بعضی از خواص از آن بزرگوار می پرسند چگونه شد که شما بی اختیار وارد دسته ی سینه زنی شدید و آن گونه مشغول عزاداری شدید؟


سید می فرماید: وقتی به دسته ی سینه زنی رسیدم ، دیدم حضرت بقیه الله علیه السلام با سر و پای برهنه میان سینه زنها به سر و سینه می زنند و گریه می کنند ، من نتوانستم طاقت بیاورم لذا از خود بی خود شدم و خدمت حضرتش مشغول سینه زدن گردیدم.


بنابراین دوستانش باید کارهایى را که مناسب این مصیبت بزرگ است ، بخاطر مواسات با آن حضرت (علیه السلام ) در این مصیبت ، انجام دهند؛ بگونه اى که گویا این مصیبت بر خود، عزیزان و فرزندان یا خویشان آنان وارده شده است . زیرا امام (علیه السلام ) بفرموده جدش (صلى الله علیه و آله و سلم ) سزاوارتر از آنان نسبت به خودشان مى باشد و باین جهت که او این مصیبتها را پذیرفت و وجود شریف خود را فداى پیروان خود نمود تا آنها را از عذاب دردناک رهایى بخشد. فرزندان و عزیزان خود را یتیم نموده ، به اسارت حرم و زنان ، و زینب و سکینه – که سلام خدا بر آنان باد – رضایت داده و اصغر و اکبر و برادران و دودمان خود را سر برید، تا پیروانش را از گمراهى و پیروى گمراه کنندگانى که هلاکت شده و دیگران را به هلاکت مى کشانند نجات داده و بدین وسیله آنان را از گناهان بزرگ و آتش رهایى بخشد؛ پیروانش را از تشنگى روز قیامت رهانیده و از نوشیدنیى که ظرف آن با مشک مهر شده است ، به آنها بنوشاند. بنابراین بحکم وفا و مواسات که از صفات عالى انسانى است ، لازم است که همان چیزى را که امام (علیه السلام ) به آنان عنایت کرده است ، آنان نیز به امام (علیه السلام ) تقدیم نموده و همانگونه که امام (علیه السلام ) خود را فداى آنها نمود آنان نیز خود را فداى او نمایند. و حتى اگر چنین کارى را نیز انجام بدهند باز هم بخوبى با او مواسات ننموده اند. زیرا وجود شریف او قابل مقایسه با دیگران نیست . باین جهت که او مانند پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) و سلم ، علت آفرینش تمام موجودات و آقا و سرور تمام مخلوقات و پیامبران و فرشتگان نزدیک به خداوند بوده و محبوب خداوند و محبوبِ محبوبِ اوست .


مواظب باش! سینه زدن را ترک نکنی


در کتاب مصباح الهدا نیز از قول مرحوم میرزا اسماعیل دولابی درباره سینه زدن در عزای سالار شهیدان نقل شده است :


سینه زدن برای امام حسین علیه السلام بدن را سبک و تمیز و زیبا می کند تا جایی که عکس خوبان خدا در آن پیدا می شود.


سینه زدن خیلی قشنگ و نافع است. مواظب باش در طول سال چند دفعه سینه زدن را ترک نکنی. شخص وقتی سینه می زند، یا امام به درون جان آن سینه زن می رود یا سینه زن به درون امام می رود . در همه ی عمرت یک نوبت هم که شده پیراهنت را در بیاور و لخت شو و نیم ساعت برای حضرت زهرا سلام الله علیها و امام حسین علیه السلام سینه بزن.


در ایام سوگواری اهل بیت علیهم السلام خصوصاً امام حسین علیه السلام ، چند شب درون خانه تان پرچم یا پارچه ی سیاهی بزنید و لباس سیاه به تن بچه ها کنید و دور هم بنشینید و خودتان چند بیت از همان نوحه های ساده ی قدیمی که به فطرت نزدیکتر است بخوانید و با هم سینه بزنید . آن وقت ببینید خدا و اهل بیت از فضل و عنایات با شما و خانواده تان چه ها می کنند.


برهنه سینه زنی آیت الله مرعشی و امام خمینی(ره) در ایام جوانی


همچنین در کتاب قبسات به مناسبت ذکر حالات حضرت آیت الله العظمی مرعشی نجفی(ره) پس از ذکر توصیه ها و عنایات آن بزرگوار به اقامه عزای امام حسین(ع) و ذکر مصائب اهلبیت(ع) به ذکر خاطره ای از زبان ایشان می پردازد ، که فرموده اند:


در ایام جوانی ، با تنی چند از طلاب علوم دینی ، شب های محرم تا سحر ، برهنه می شدیم و سینه می زدیم و با گریه و زاری بر مظلومیت سیدالشهدا و اهلبیت پاکش(ع) احیاء می گرفتیم و از جمله کسانی که در این مجلس شرکت می کردند امام خمینی (ره) بو

۰ نظر ۲۶ مهر ۹۳ ، ۲۰:۱۰
حسین فتحی